sábado, 3 de septiembre de 2016

RESPECTUOSA PORCALLADA

DEBO admitilo: son un verdadeiro aburrido. Non lle dou collido o sentido a esta vida de pracer e inmensa satisfacción que nos invade durante o verán. E constato isto, sobre todo, cando se celebra a festa de Interés Turístico Internacional da Tomatina. Unha festa entendo que cultural e de arraigo ilustrado que nos debería encher de orgullo, pero que a min, aburrido, non me acaba de emocionar. Sei que estou facendo amigos eternos no pobo onde tal festa se celebra, pero non o podo evitar. Hai máis, moitas máis, todas elas de fondas raíces culturais, pero o da Tomatina sobrepásame. Porque non me digan: 22.000 persoas enzoufándose no zume de 160.000 quilos de tomates é un espectáculo digno do interese turístico do mundo que por culto se teña. Ou pensan que é unha porcallada de mal gusto entre beodos e tarambainas?
Nin se lles ocorra. O Concello toma a festa coa responsabilidade que merece –o seu mellor escaparate internacional, 90 medios de distintos países estiveron presentes– e non deixa cabo solto. Crearon un lugar idóneo para que se emborcallen a gusto os participantes, elixen percorridos que non estorbar ao resto dos cidadáns, contan cun servizo de vixilantes e de limpeza exprés para que o pobo, rematada a diversión, quede limpo coma unha patena. Pero por se todas estas medidas fosen poucas, o concelleiro de igualdade do pobo con festa tan distinguida, ocupouse este ano de que funcione un protocolo contra a violencia machista e homófoba. 
Unhas medidas de preocupación cívica indiscutibles que converterán a festa en máis segura e repectuosa. Un afán educativo, cívico e de progreso que encaixa á perfección coa esencia da festa: unha porcallada estúpida para quen non atopa mellor forma de gozar da vida. Por suposto que haberá beneficios económicos que eu desprezo, alegría incalculable en cantidade de persoas chegadas de distintos países dispostos a emporcarse en tomate –outros fano en viño, hai gustos moi variados– e vantaxes múltiples que se me escapan polo meu espírito aburrido, pero non acabo de entender esta tendencia a promover festas que levan en si o xermolo de dar renda solta aos impulsos máis primarios e incontrolables e, a un tempo, intentar refrearlos con protocolos hipócritas de respecto e civilización. Tendemos á contradición en moitas manifestacións festeiras: queremos por un lado permitir a animalidade que nos envolve, desatar e liberar os impulsos máis bastos e incontrolables e a un tempo reprimilos e controlalos. 
Trátase dunha ambivalencia equívoca e inexplicable que os machotes xa lanzados non dan asimilado: invítanme a emporcarme, beber, desatarme e logo, cando ando feito unha besta e me comporto como tal, reprímenme, esíxenme cordura e repecto polos demais. Non o entenden. Porque non é doado de entender: non se pode promover algo como rendible, escaparate dun pobo, de interese turístico internacional, unha diversión saudable e estética, cando non o é, e ao tempo planificar protocolos de conduta impecable e respectuosa. Non sería máis eficaz promover outro tipo de manifestacións festivas? Non me fagan caso, xa dixen que son u aburrido. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.